آذر .

تو اینستا داشتم میچرخیدم که پست یکی از بانوهای مهربون رو دیدم. نوشته بود ۳۶ سالش میشه ولی هنوز شاده. تو خیابون بستنی قیفی میخوره. و اگه آهنگ شادی بشنوه ، یه قر ریز هم میاد. و این ها رو به دخترش هم یاد میده.

یادم افتاد که تو نامزدی که رفتیم دروازه قرآن شیراز، بهش گفتم که تو اردو اینجا آهنگ پخش شده بود و من رقصیدم. باد کرد و خلاصه طوری رفتار کرد که دیگه تو خیابون نرقصم. چه کار بیهوده ای! هه! الان که خواهراش خودشونو وا دادن و خانوادگیشون شده رقص قاطی، تو جمعشون ایرادی نمیگیره! مسخره است.

دلم سوخت برای خودم. برای اینکه نذاشت نرگس شاد خودم باشم. شدم زنی که اون میخواد. عین آذر!